Υποσχέσεις και πραγματικότητα

Υποσχέσεις και πραγματικότητα

Του Στεφανου Mανου*

Μετά την τηλεδιάσκεψη του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου με τον Γάλλο πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί και τη Γερμανίδα καγκελάριο Αγκελα Μέρκελ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος προέβη στην ακόλουθη δήλωση:

«Η πλήρης εφαρμογή των αποφάσεων της 21ης Ιουλίου αποτελεί κοινή βούληση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου, του προέδρου Σαρκοζί και της καγκελαρίου Μέρκελ. Απέναντι στη μεγάλη φημολογία των τελευταίων ημερών, τονίστηκε από όλους ότι η Ελλάδα είναι αναπόσπαστο μέρος της Ευρωζώνης.

Η Ελλάδα είναι αποφασισμένη να ανταποκριθεί σε όλες τις υποχρεώσεις έναντι των εταίρων της, διασφαλίζοντας, έτσι, την πλήρη εφαρμογή του προγράμματος στήριξης. Οι αποφάσεις που έλαβε το υπουργικό συμβούλιο τις τελευταίες ημέρες και τα πρόσθετα μέτρα που ανακοινώθηκαν οδηγούν στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του 2011 και του 2012 και στη δημιουργία πρωτογενών πλεονασμάτων. Γιατί αυτό θα οχυρώσει την ελληνική οικονομία, θα ανακόψει τη διόγκωση του δημοσίου χρέους και θα ενισχύσει τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας».

Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει. Η Ελλάδα, διά του πρωθυπουργού της, βεβαίωσε τους αρχηγούς των δύο μεγαλυτέρων κρατών της Ευρωζώνης ότι θα εφαρμόσει πλήρως τις υποχρεώσεις που ανέλαβε έναντι των εταίρων και δανειστών της. Μολονότι οι υποχρεώσεις αυτές έχουν γίνει νόμος του ελληνικού κράτους και κανονικά δεν θα έπρεπε να χρειάζονται και προφορικές διαβεβαιώσεις ότι θα εφαρμοστεί πλήρως ο νόμος. Αλλά τι να κάνουμε; Αυτή είναι η σημερινή Ελλάδα.

Η υπόσχεση του πρωθυπουργού σημαίνει λογικά ότι πρέπει να περιμένουμε άμεσες δραστικές περικοπές δαπανών που θα αντισταθμίσουν την κατά 8% αύξηση των δαπανών που σημειώθηκε το πρώτο οκτάμηνο του 2011. Μα αν ο πρωθυπουργός υποσχέθηκε μείωση δαπανών, τότε γιατί είχε εγκρίνει, δύο ημέρες πριν, την παρανοϊκή νέα φορολογία στα ακίνητα του κ. Βενιζέλου; Για να μην αναφερθώ στον μετέπειτα παρανοϊκότερο διπλασιασμό της μόλις ανακοινωθείσης νέας φορολογίας. Οι κυβερνητικές πράξεις διαψεύδουν τις πρωθυπουργικές υποσχέσεις. Διότι με άμεσες δραστικές περικοπές δαπανών δεν θα χρειαζόταν νέα αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα.

Τον λάκκο τον είδαν αμέσως οι αγορές, με αποτέλεσμα να κινηθούν ελάχιστα οι αποτιμήσεις των ελληνικών ομολόγων. Οι αγορές εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα χρεοκοπήσει και ας υπόσχονται ό, τι θέλουν οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος.

Εχω παρατηρήσει ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού στη λέξη «αγορές» κουμπώνεται. Υπάρχει μια δυσπιστία απέναντι στις «αγορές». Μήπως είναι μυστηριώδεις δυνάμεις που θέλουν το κακό μας; Μήπως πίσω από αυτές κρύβονται αδίστακτοι κεφαλαιοκράτες; Η λέσχη Μπίλντερμπεργκ;

Σκοπός του σημερινού μου σημειώματος είναι να φέρω τις «αγορές» πιο κοντά στον κ. Βενιζέλο.

Υπάρχει ένα ομόλογο του ελληνικού Δημοσίου που λήγει στις 22 Μαρτίου 2012, σε 6 μήνες από σήμερα. Στη λήξη του, αν η Ελλάδα δεν έχει έως τότε χρεοκοπήσει, ο ιδιώτης κάτοχος του ομολόγου (οι τράπεζες έχουν δεχθεί στο πλαίσιο του PSI να το αντικαταστήσουν με νέο ομόλογο) θα εισπράξει το κεφάλαιο συν το τελευταίο κουπόνι (4,5%). Το ομόλογο αυτό που στις 22 Μαρτίου 2012 θα δώσει στον κάτοχό του 104,5 ευρώ πουλιέται σήμερα γύρω στα 55 ευρώ.

Στην αγορά έχει διαμορφωθεί, από χιλιάδες αγοραστές και πωλητές που ενεργούν εθελοντικά, μια πραγματικότητα που σας δίνει το δικαίωμα να ξοδέψετε 55 ευρώ αύριο το πρωί και να προσδοκάτε ότι το ελληνικό Δημόσιο θα σας πληρώσει 104,5 ευρώ στις 22 Μαρτίου 2012.

Αν πιστεύετε τις υποσχέσεις των κ. Παπανδρέου και Βενιζέλου, αν πιστεύετε ότι πράγματι η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, έχετε τη δυνατότητα να διπλασιάσετε τα λεφτά σας σε 6 μήνες. Οι «αγορές» σάς κάνουν αυτό το δώρο. Αρκεί να πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα τηρήσει όλες τις υποσχέσεις της και συνεπώς δεν θα χρεοκοπήσουμε.

Οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος επένδυσαν πολιτικό κεφάλαιο σε μια πράξη υψηλού συμβολισμού: Θα κόψουν ένα μισθό από τους αιρετούς πολιτικούς. Ο συμβολισμός δεν άλλαξε την τιμή του ομολόγου. Οι αγορές εξακολουθούν να προεξοφλούν χρεοκοπία πριν από τον Μάρτιο του 2012.

Προτείνω στους κ. Παπανδρέου και Βενιζέλο:
1. Να μην περικόψουν τον ένα μήνα και να καταβάλουν, για τους επόμενους 6 μήνες, σε όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τη μηνιαία βουλευτική αποζημίωσή τους με ομόλογα ελληνικού Δημοσίου λήξεως Μαρτίου 2012. Οποιος διαμαρτυρηθεί θα σημαίνει πως δεν πιστεύει στις διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι δεν θα χρεοκοπήσουμε. Οσοι δαγκωθούν και δεχθούν αδιαμαρτύρητα να πληρώνονται με ομόλογα (όπως άλλωστε πληρώνονται διάφορες κατηγορίες πολιτών στις οποίες χρωστάει το κράτος), θα μάθουν τη σημασία των «αγορών». Θα παρακολουθούν την καθημερινή αποτίμηση του ομολόγου και θα γνωρίζουν αν πλησιάζουμε ή απομακρυνόμαστε από τη χρεοκοπία. Θα αρχίσουν να στηρίζουν ολοψύχως κάθε μέτρο εξυγίανσης της οικονομίας, μιας και η εξυγίανση της οικονομίας θα είναι συνδεδεμένη με το εισόδημά τους.
2. Να ανακοινώσουν ότι κατά τις συναλλαγές τους με το Δημόσιο τα φυσικά και νομικά πρόσωπα μπορούν να εξοφλούν τις φορολογικές τους υποχρεώσεις με ομόλογα του ελληνικού Δημοσίου που λήγουν μέχρι τον Δεκέμβριο του 2014. Ποια θα είναι η συνέπεια μιας τέτοιας ρύθμισης; Θα υπάρξει μεγάλη ζήτηση γι’ αυτά τα ομόλογα. Η τιμή των ομολόγων θα ανέβει. Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα είναι χαρούμενοι. Οι φορολογούμενοι θα εξοφλούν «κουρεμένες» φορολογικές υποχρεώσεις. Θα εξοφλούν υποχρεώσεις 100 ευρώ έχοντας πληρώσει λιγότερα για την αγορά του ομολόγου. Το Δημόσιο με κάθε ομόλογο που εισπράττει θα μειώνει το δημόσιο χρέος. Ολα θα λειτουργούν θαυμάσια, αρκεί να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος, να περιορίσουν δραστικά τις δαπάνες και να μην χρεοκοπήσουμε.
Το ερώτημα είναι αν, ακόμη και οι κ. Παπανδρέου και Βενιζέλος, πιστεύουν στις δικές τους υποσχέσεις.