Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Η Ελλάς θέλει να ζήσει και θα ζήσει... ως βαλκανική οικονομία

Η Ελλάς θέλει να ζήσει και θα ζήσει... ως βαλκανική οικονομία
Tου Θανου Bερεμη*
Eίμαι βέβαιος ότι οι ευνοημένοι του ελληνικού Δημοσίου υποκρίνονται ότι δεν έχουν καταλάβει τίποτα από την παρούσα και επερχόμενη θύελλα. Εξακολουθούν να ζουν στη χώρα των αρματολικίων, του κορπορατισμού, της αυθαιρεσίας και του κράτους και των συν αυτώ, ώστε να σιτίζονται στο πρυτανείο των αιωνίων δανείων. Την κρίση τη βιώνουν οι ανυπεράσπιστοι του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας και βέβαια οι συνταξιούχοι, πάσης μορφής. Οι τελευταίοι βλέπουν τα δεδουλευμένα τους να περικόπτονται και όσοι βγήκαν από τον περασμένο Αύγουστο στη σύνταξη, να περιμένουν ακόμα να την δουν.
Ετσι οι βουλευτές ζητούν αναδρομικές αυξήσεις στις παχυλές τους συντάξεις, και οι πιο βλαπτικοί για το δημόσιο συμφέρον, υπάλληλοι του ΟΣΕ, εξακολουθούν να κάνουν αιφνιδιαστικές απεργίες. Οι συνδικαλιστές των ΗΣΑΠ μάς κρατούν σε πλήρη άγνοια για τα μελλοντικά σχέδια κατατυράννησης των επιβατών - τα μαθαίνουμε συνήθως μέσα στους συρμούς την ημέρα της «στάσης εργασίας» και όχι πριν. Ουδόλως απασχολεί τους συνδικαλιστές των ΗΣΑΠ ότι το έλλειμμα της εταιρείας ανέρχεται ήδη φέτος σε 6,9 εκατομμύρια ευρώ. Κατά τα άλλα, όσοι επιβάτες εδώ και έναν χρόνο φιλοδοξούν να πάνε από την Κηφισιά στον Πειραιά θα πρέπει να αλλάξουν στην Αττική, μετά στο Σύνταγμα και τέλος να ξαναβρούν τον συρμό των ΗΣΑΠ από το Μοναστηράκι για τον Πειραιά, αφού δεηθούν στο Δωδεκάθεο να μην εμποδίσει το ταξίδι τους στο Θησείο όπου βρέθηκε αρχαίος ναός, αλλά και πιστοί που τον προστατεύουν.
Η κυβέρνηση, με εξαίρεση την κ. Διαμαντοπούλου και τον κ. Λοβέρδο, εφησυχάζει και έχει περίπου εγκαταλείψει την εφαρμογή των νόμων περί κλειστών επαγγελμάτων και ούτε λόγος βέβαια για περικοπή του διογκωμένου Δημοσίου, το οποίο εξακολουθεί να παράγει ελλείμματα.
Ακόμα και αν μας χαρίσουν το σύνολο των χρεών μας, σε μερικά χρόνια το έλλειμμα θα ξαναγίνει όπως είναι αν ο δημόσιος τομέας μας παραμείνει τρεις φορές μεγαλύτερος από εκείνον της Αυστρίας.
Η αντιπολίτευση οραματίζεται ένδοξες χρονολογίες του παρελθόντος. Το ΚΚΕ το 1917 της Ρωσίας, ο ΣΥΡΙΖΑ το 1792 της Γαλλίας, ο ΛΑΟΣ το 1822 της Μάχης του Πέτα (χάσαμε αλλά ξεφορτωθήκαμε τους ξένους), η Ν. Δ. το ΟΧΙ στα τελεσίγραφα των ξένων του 1940. Το μισό ΠΑΣΟΚ προσβλέπει σε εθνική εορτή της Ελβετίας και το άλλο μισό στην ημέρα του παιδιού.
Δυστυχώς, αυτό που οι Γερμανοί εταίροι μας συνειδητοποιούν είναι ότι, ούτε αυτή η κυβέρνηση, ούτε κάποιος άλλος συνδυασμός κομμάτων που θα προέρχεται από τη Βουλή μας θα έχει την ικανότητα ή τη βούληση να αντιληφθεί ότι η αδράνεια μάς οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη βαλκανοποίηση. Τι σημαίνει αυτό; Εξοδο από την Ευρωζώνη, απώλεια αξιοπιστίας στις αγορές και επιμήκυνση του χρέους για μερικές γενεές, όπως άλλωστε έγινε και με το χρέος του 1893. Η αποπληρωμή ολοκληρώθηκε νομίζω κάποτε μέσα στη δεκαετία του 1980. Στην απευκταία περίπτωση πτώχευσης θα πρέπει να προσαρμοσθούμε σε επίπεδο ζωής ανάλογο με των βόρειων γειτόνων μας, ώσπου με χρόνια και καιρούς σκληρής εργασίας και ανανεωμένης πολιτικής ηγεσίας, να ξαναβρούμε τα φτερά τα πρωτινά μας τα... μικρομεσαία μέσα στην Ε. Ε. Οσοι αισθάνονται ικανοποίηση γιατί ίσως κουρέψουμε κάποιο ποσοστό από το χρέος μας προς τους καπιταλιστές που μας δανείζουν ας σκεφτούν ότι θα υποθηκεύσουμε τα ταμεία και τις τράπεζές μας ανάλογα με μια Σαμψώνεια κίνηση τύπου «Συν τη απωλεία μας και οι Φιλισταίοι».
Αναρωτιέται ο μέσος πολίτης για το τι σκέφτεται η κ. Βάσω Παπανδρέου όταν αγανακτεί με τις απαιτήσεις του Μνημονίου Οτι θα επανέλθουμε στην ωραία εκείνη εποχή που οι κυβερνήσεις στις οποίες ήταν υπουργός η ίδια ροκάνιζαν χωρίς περίσκεψη τους δημόσιους πόρους και έκλειναν τις τρύπες των ελλειμμάτων με αδιάκοπα δάνεια; Είναι καιρός όσοι ενέχονται στη δημιουργία του παρόντος προβλήματος να παραιτηθούν από τη Βουλή των Ελλήνων ή τουλάχιστον να πάψουν με τις ηχηρές τους δηλώσεις να μας θυμίζουν διαρκώς την αρνητική τους συνεισφορά στο σημερινό μας κατάντημα.
* Ο κ. Θάνος Βερέμης είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_6_22/05/2011_443046

Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Οσο δεν υπαρχουν πολιτικοι και δημοσιογραφοι με "ουμπαλα" θα βυθιζομαστε

Γιατι δεν εχετε το κουράγιο και το σθένος να πείτε το αυτονοητο ;

Οπως, οταν μια ιδιωτική εταιρία δε παει καλα, πρεπει να προχωρήσει σε απολύσεις για να επιβιώσει ετσι πρεπει να κάνει και το δημόσιο, Χτες, σημερα!! Γιατι η δήμοσια μηχανή πρεπει να εχει αλλο κανονα συμπεριφοράς.

200.000-300.000 υπαλληλοι πρέπει ΣΗΜΕΡΑ να απολυθούν. Οι βουλευτες θα πρεπει να γινουν 200, οι υπαλληλοι Βουλής οι μισοι , κλπ κλπ.Για να ζήσουν οι υπόλοιποι Ελληνες. Σκληρο; ισως ναι αλλα θα ειναι σκληρωτερο να πεθάνουμε ολοι, δεν νομίζετε.Ο ιδιωτικος τομέας αργοσβύνει και οσο δεν γινεται αυτο θα σβυνει ακομη πιο πολύ. Σε ενα αρρωστο που εχει γαγραινα  οσο μορφίνη και να του δίνεις , απλα καταπραυνει το πονο, χωρις ακρωτηριασμό αργα η γρήγορα θα πεθάνει

Και οσο δεν γίνεται αυτο τοσο φορτώνονται οι μελλοντικές γενιές με  δανεια που δεν θα μπορέσουν ΠΟΤΕ να αποληρώσουν για να καταλήξουμε στο ιδιο αποτέλεσμα.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΛΕΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ

Ειναι τοσο μεγαλο ταμπου για εσας η ΑΛΗΘΕΙΑ , λειτουργοι του συστήματος;;;;
Οτι δηλαδη, οσο δεν ξεφορτωνονμαστε το σαμαρι του πολυδαπανου δημοσίου, τοσο  θα πηγαινει ακομη πιο βαθιά  ο ιδιωτικος τομέας με τελικο αποτέλεσμα  φυσικά να πεθάνει και αυτος. Οτι δεν αντεχει αλλο αυτος ο λαος το σαμαρι του δημοσίου;;

ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΟΣΟΙ ΕΙΣΤΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΤΑΜΟΥΤΡΑ;;;;
Δεν κατλαβαινετε οτι αυτο το ταμπου, δηλαδή το να μην πειράξουμε το συστημα που μας εξέλεξε,  μονο το μέλλον μας υποθηκευει και δεν οδηγεί πουθενα..
 
Στο τελος οταν αναγκαστουμε  να παρουμε παρομοια μετρα το μονο που θα εχουμε καταφερει ειναι να εχουμε υποθηκευσει αλλη μια γενεά. Και θα είστε υπέυθυνοι εσείς, Βουλευτες, Υπουργοι, Δημοσιογράφοι.   Πριν 30 χρονια ζήσαμε το παραδειγμα στη αρχη της αποβιομηχανησης του ιδιωτικου τομέα, Ζητούσε πχ η Good year να απολύσει 10 και να αλλάξει το τροπο παραγωγής με μηχανήματα και το κρατος αρνιοταν φορτωνοντας την δάνεια και αφηνοντας την να αργοπεθαίνει σε ενα μη ανταγωνιστικο περιβάλλον. Ετσι λοιπον ηρθε η ωρα που αλλες βιομηχανίες απλα πτωχευσαν με αποτελεσμα να χασει ολος  ο κοσμος της δουλειά του η πηγαν αλλου. Το ιδιο ακριβως επικινδυνο δρόμο τραβαει το δημόσιο σήμερα.  Ο κοσμος που παράγει , ο ιδίωτης που συντηρει την οικονομία σας φωνάζει   ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ και ΔΡΑΣΤΕ ΤΩΡΑ . Αλλιως θα είναι πολύ αργα για ΟΛΟΥΣ!!
τι λετε.


Τετάρτη 4 Μαΐου 2011

Το τελευταίο αντίο στο Θανάση


Ο μεγάλος μας ηθοποιός, ο άνθρωπος που αισθανθήκαμε όλοι μας δικό μας, άφησε την τελευταία του πνοή μετά από μοκρόχρονη παραμονή του στο νοσοκομείο "Ερυθρός Σταυρός".
Ημουν στη κηδεία τους αναμεσα σε τοσους ακομη απλους ανθρώπους στην Αγιά Μαρίνα στο Θησείο.

Θέατρο, ταινίες, γέλιο... Τί να πρωτοθυμηθεί κανείς για την καριέρα του!!!
Εγώ θέλω όμως να θυμηθώ κάτι άλλο...
Θέλω να θυμηθώ πως "μεγάλωσα" μαζί του...
Θα διαβάσετε αλλού για τις.....
126 ταινίες του, τις επιθεωρήσεις που έπαιξε, τη θεατρική του παρουσία και το πλούσιο γενικά βιογραφικό του...
Η ουσία όμως δεν βρίσκεται εκεί. Είναι μέσα στην ψυχή ενός παιδιού που μεγαλώνει με τον Βέγγο στην καρδιά του. Είναι μέσα στο οικογενειακό γεγονός και τις στιγμές που ζεις με τους δικούς σου ανθρώπους όταν μοιράζεσαι αυτά που σου προσφέρει ένας τέτοιος άνθρωπος. Είναι οι στιγμές που ζεις και τώρα, σαν γονιός πια, όταν βλέπεις ξανά και ξανά και δεν χορταίνεις την προσφορά του!
Την δεκαετία του '80, όπου μεγάλωσα, τα κανάλια ήταν δύο. Κάθε Σάββατο βράδυ, έπαιζε Ελληνική Ταινία στην ΕΡΤ, μετέπειτα ΕΡΤ1, ΕΤ1 και κάθε Κυριακή μεσημέρι στην ΥΕΝΕΔ, μετέπειτα ΕΡΤ2, ΕΤ2 και πρόσφατα ΝΕΤ... Τότε ήταν οικογνειακό γεγονός. Ευκαιρία για το σπίτι να μαζευτεί και όλοι μαζί να δούμε ταινία.
όταν έπαιζε "κάτι" ήταν κάτι καλό. Υπήρχαν και κάποιες μέρες γιορτής: Σήμερα έχει ΒΕΓΓΟ!!! Κείνη η μέρα ήταν ΓΙΟΡΤΗ!!! Καθόμασταν όλοι μαζί, γελούσαμε όλοι μαζί, ζούσαμε την ταινία. Γινόμασταν όλοι ένα, ταυτιζόμασταν μαζί του.
Εγώ έμαθα ότι στη ζωή τρέχεις!!! Στη ζωή όλα είναι δύσκολα και υπέροχα συνάμα!!! Στη ζωή, έχεις ευθύνες, χρειάζεται να τα καταφέρνεις, χρειάζεται να έχεις φιλότιμο. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να είσαι έξυπνος, αρκεί να είσαι αυθεντικός, εργατικός, φιλότιμος... Στη ζωή χρειάζεται να είσαι γλυκός και να έχεις αγάπη για τον πλησίον σου. Έμαθα να λέω "καλέ μου άνθρωπε" και να ξέρω να ζητάω, ικέτης με την αρχαιοελληνική έννοια του όρου τη βοήθεια και τη συνεργασία... Έμαθα, έμαθα, έμαθα, έμαθα...
Έμαθα πάνω απ' όλα πόσο σημαντική είναι η οικογένεια! Πόσο όμορφα περνάς όταν γελάς μαζί με τον πατέρα σου, τη μητέρα σου, τους δικούς σου ανθρώπους και όταν μοιράζεσαι τα ίδια συναισθήματα, την ίδια κουλτούρα... Όταν ερμηνεύεις μαζί τους τη ζωή, όταν ταυτίζεις τα παραδείγματά σου από τη δική σου βιογραφία με τα δικά του παραδείγματα...
Θα μου λείψεις καλέ μου άνθρωπε... Θα μου λείψεις πολύ. Αλλά θα είσαι και πάντα εδώ. Θα είσαι η γιορτή μου, στο δικό μου σπίτι πια, με το δικό μου παιδί. Θα είσαι για μένα η δική μου ευκαιρία, στη δική μου οικογένεια. Γιατί αυτό κατάφερε ο καλός μας άνθρωπος. Να μας κάνει, γεννιές τώρα να είμαστε μαζί, να ζούμε μαζί, να μοιραζόμαστε όμορφα πράγματα μέσα στα σπίτια μας...
Να ένα καλό της κρίσης, για να μην ξεχνιόμαστε. Η οικονομική δυσπραγία έχει κάνει τα κανάλια να παίζουν περισσότερες ταινίες του Ελληνικού κινηματογράφου. Αυτό θα φέρει περισσότερο Βέγγο μέσα στα σπίτια μας... Θα φέρει περισσότερη ψυχή. Ελληνική καρδιά. Την καρδιά μας.
Να είσαι καλά εκεί που θα πας. Μέσα από την ψυχή μου! Την ψυχή ενός παιδιού, που μερικές φορές ξεχνιέται και νομίζει πως μεγάλωσε. Αλλά μόλις σε βλέπει, καταλαβαίνει πως, ότι και να γίνει, δεν θα είναι διαφορετικό από αυτό που ένοιωσε μαζί σου, μαζί με τους δικούς του, όταν βρίσκονταν μαζί για σένα...

Με απέραντη αγάπη,
Στρατής